Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο, να γίνει δύναμη ζωής Κειμενική Διάθλαση Τέσσερις αδελφές Μάνα φύση τις κόρες σου τις προίκισες μα τα προικιά τους πήραν Τις γύμνωσαν, τις έστειλαν στην άκρη αδειανές Ήταν και οι τέσσερις χρυσές, είχαν τις χάρες όλες Η Ανοιξιά, θυμάμαι όταν τραγούδαγε τ’ αηδόνια μελωδίες εμπνέονταν Και μη μιλήσεις για τα άνθη αχ αυτά τα άνθη, ανθίζανε κι αυτά Η Χειμωνιά σου απ’ την άλλη ένα πορτρέτο κάτασπρο, μαγευτικό Τίποτα αγνότερο και πιο παρθένο από ένα χάδι της απαλό Η άλλη, η Καλοκαιριά ντροπή ποτέ δεν ένιωσε πάντα ροδοκόκκινη και φουντωμένη Είχε δύναμη ψυχής Ίδια και η Φθινοπωριά διαπεραστική ακτίδα τα φύλλα υποκλίνονταν όταν φορούσε στέμμα, μάνα φύση προτού τούς δώσεις το μυαλό προτού τούς δώσεις τη φωτιά… Τις κόρες σου τις προίκισες και σου τις φέραν ματωμένες Κατάρα σε αυτούς, κατάρα στους θνητούς, με την ψυχή τους άδεια Γυμνάσιο Ύψωνα ..................................................................................... 10ο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι ...................
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=