31 Η απορία ενός παιδιού Κάποτε γεννήθηκε ένα παιδί έχοντας μια μεγάλη απορία. Όσο μεγάλωνε, μεγάλωνε και η απορία του. Πώς θα ήταν άραγε ο κόσμος του μέλλοντος; Χίλιες δυο σκέψεις περνούσαν από τo μυαλό του, πράγματα που μάλλον ποτέ δε θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν. Κάθε βράδυ προσευχόταν και έτσι ο Θεός αποφάσισε να τον βοηθήσει να λύσει την απορία του, μεταφέροντάς τον στην εποχή του μέλλοντος. Ένα πρωί ξύπνησε σε έναν έρημο δρόμο. Κοίταξε γύρω του, είδε δέντρα κομμένα, μαύρο το βουνό. Άκουσε βήματα. Ένας άνθρωπος περπατούσε σκυφτός, αμίλητος, θλιμμένος. Έτρεξε κοντά του να τον χαιρετήσει, αλλά εκείνος τον αγριοκοίταξε και τον έσπρωξε μακριά. Τον είδε να απομακρύνεται και να κλωτσά με μανία ένα αδέσποτο σκυλί. Τρόμαξε. Λίγο πιο κάτω ένα παράθυρο άνοιξε, εμφανίστηκε μια γυναίκα. Σήκωσε το χέρι να την χαιρετήσει, αλλά εκείνη τη στιγμή η γυναίκα πέταξε στον δρόμο μια σακούλα γεμάτη σκουπίδια. Ένας άνθρωπος πλησίασε και σκάλιζε τα σκουπίδια, για να βρει φαγητό. Πόνεσε η ψυχή του παιδιού, έτρεχε τρομαγμένο, μέχρι που έφτασε σε μια απόμακρη γειτονιά. Είδε ανθρώπους να τσακώνονται και ο κρότος ενός πυροβολισμού ήχησε σκληρά μες το κεφάλι του. Δεν πίστευε στα μάτια του! Όλα μουντά, κανένα χρώμα ελπίδας. Ο κόσμος που ονειρευόταν δε θα έφτανε στο ελάχιστο τις προσδοκίες του. «Πώς είναι έτσι ο κόσμος», απόρησε. «Θέλω να πάω σπίτι μου», φώναξε. Πώς όμως να άφηνε τον κόσμο σε τέτοια αθλιότητα; Έπρεπε να κάνει κάτι, να δράσει. Μήπως ο Θεός τον έστειλε στον μελλοντικό κόσμο, για να τον αλλάξει ο ίδιος προς το καλύτερο; Αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να το πετύχει μόνος του. Πείσμωσε. Έτρεξε στην εκκλησία, χτύπησε δυνατά την καμπάνα. Πολύς κόσμος μαζεύτηκε εκεί. Ανάμεσά τους ο δήμαρχος, πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Άρχισε να τους μιλά για όλα αυτά που ονειρεύτηκε. Για τον άνθρωπο, τα ζώα, τη φύση, το περιβάλλον και όλα όσα ομορφαίνουν τη ζωή. Ο κόσμος τον άκουγε πολύ προσεκτικά. Ένας δημοσιογράφος, με το μικρόφωνο στο χέρι και την κάμερα στον ώμο έτρεξε κοντά του λέγοντας πως πρόκειται για ζωντανή σύνδεση με το κρατικό κανάλι. Η ομιλία του ακούστηκε σε ραδιόφωνα και προβλήθηκε σε οθόνες τηλεοράσεων. Ήταν συνταρακτική, τους έπεισε όλους. Πάρθηκαν αποφάσεις, λήφθηκαν μέτρα, και θεσπίστηκαν νόμοι. Τα εργοστάσια όπλων μετατράπηκαν σε εργοστάσια παιχνιδιών, δημιουργήθηκαν ομάδες προστασίας των ζώων, τα σκουπίδια μαζεύτηκαν, φυτεύτηκαν δέντρα και τα παράθυρα πήραν χρώμα από τα λουλούδια. Δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος. Κειμενική Διάθλαση .............................. Σχολή Ομόδους - Απεήτειο Γυμνάσιο Αγρού ...............................................................
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=