76 Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο, να γίνει δύναμη ζωής Στην υγειά σου Πηνελόπη Στη σχεδία μου απάνω ανεμοδέρνομαι ακόμα Κοιτάω το άστρο μου στον ουρανό Δέκα χρόνια από τότε Ήθελα τόσα να σου πω Θα τα καταφέρω; Θα ξεφύγω απ’ τα σκοτάδια μου τις σειρήνες του μυαλού μου τους δαίμονές μου; Πού να΄ σαι Ένα κενό η ζωή μου χωρίς πνοή, χωρίς ψυχή Η φρίκη του πολέμου… Ανεμοδέρνομαι με το ταξίδι μου τρέχω να προλάβω έφτασα εδώ Η αρχή και το τέλος μου Στην υγειά σου Πηνελόπη ..................................................................................... 10ο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι ...................
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=