Βιωματικά Ποιητικά Εργαστήρια σε σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και Μέσης Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης

113 Λύκειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού Στροβόλου - Λύκειο Κύκκου Α΄ - ΤΕΣΕΚ Μακάριος Γ΄ Λευκωσίας .................... Εσπέρα. Οι ξανθές ανταύγειες που έζωναν το άρμα του μεγάλου θεού καθρεφτίζονταν, πλέον, ολοφάνερα εις τα γαλήνια νερά, τα οποία χύνονταν διάπλατα μπρος τον βραχώδη γιαλό. Τούτη δώ η αείμνηστη πανδαισία που προσκαλούσε το σύνολο των αισθήσεων σε πνευματική και ψυχική έκσταση, ήτανε μια χαραμάδα, θαρρείς, μια απειροελάχιστη αποκάλυψη, την οποία χάρισε ο ίδιος ο Κύριος στα ποίμνιά του, μια φευγάτη και εύθραυστη ιδέα απ’ αυτό που κάποτε αποκαλούνταν Ηλύσια. Αρκούσε μόνο να τη φανταστείς και αμέσως χάνονταν, τόσο εύθραυστη. Ωσάν ο γλυκύτατος σκοπός, η πιο εύηχη συμφωνία, το ωραιότατο παραμύθι, ο ομορφότερος πίνακας, να έσμιξαν σε απόλυτη αρμονία και να συνέθεσαν τούτο το τοπίο, που μόνο από τις σκοροφαγωμένες σελίδες νουβέλας άλλης εποχής, θα ’λεγε κανείς, πως βγήκε. Τότε, έστρεψε το βλέμμα του προς τον γέρο, ο οποίος αναπολούσε μνήμες θολές και χαραγμένες εις την λήθη του αιώνος, σαν ταξιδευτής σε ξένα εδάφη, αμνημόνευτα απ’ τον γνωστό κόσμο ως τώρα. «Παππού», αποκρίθηκε με δισταγμό, μη βάλει τέλος σ’ αυτή την περιήγησή του. «Προς τα πού οδεύουνε ’κείνα τα βαπόρια;». Του τάφου σιωπή δεσπόζει. Τίναξε το κεφάλι, ξάφνου, μελαγχολικά και χάιδεψε με τρόπο ευγενικό το δαχτυλίδι που είχε αποτυπωθεί στον δείκτη του. « Εις τον λιμέναν της Σκάλας, παιδί μου». « Από ’κεί, προς τα πού;», συνέχισε ο μικρός. Τούτη τη φορά, η σιωπή είναι αβάσταχτη. Ο μικρός σηκώθηκε. Γονάτισε δίπλα στον γέρο και ακολούθως έγειρε το κεφάλι του εις τα ταλαιπωρημένα γόνατά του. Τότε, ο γέροντας ψιθύρισε κάτι. «Παιδί μου, θα σου διηγηθώ μια ιστορία, που είναι να οργίζονται θεοί...» Λύκειο Κύκκου Α΄ Κειμενική Διάθλαση

RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=