208 Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο να γίνει δύναμη ζωής .......................................................................................................... 22ο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι Δεν έχουμε φτάσει ως το τέλος Τα ηλιοβασιλέματα κρατάνε περισσότερο τον Αύγουστο Παρατηρητήριο της σκέψης τα βουνά μας βάρκα στη λίμνη οι πόθοι μας γιοφύρι αψιδωτό κάθε ματιά μας Και συναντιόμαστε ξανά Ελλάδα μάνα εκεί στην κορυφή με τον σταυρό τον ξύλινο Εκεί όπου ο ποιητής αγναντεύει τη θέα από ψηλά γράφει στον χρόνο και υμνεί τις παπαρούνες του βυθού Δεν έχουμε ακόμα φτάσει ως το τέλος Από αύριο τα σφάλματά μας θενά γίνουν δύναμη και ζωή Οι θάλασσές μας, τα λαγκάδια μας θα ημερέψουνε τον κόσμο Εμείς, μάνα Ελλάδα μου θα ξημερώνουμε παρέα τα ηλιοβασιλέματα!
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=