217 Κατάθεση Ψυχής Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ Παιδάκια ξένοιαστα παίζουν ένα απόγευμα καλοκαιριού, ανυποψίαστα για το τι έχει χαράξει η μοίρα τους για αυτά. Ταξιδεύω σε ένα λιβάδι μαζί με τον φίλο μου τον λαγό στα ποτάμια και στις λίμνες, σε πύλες μεγάλες, εκεί που το αύριο γίνεται χθες. Βλέποντας τι γίνεται στην κοινωνία προσεύχομαι στην Παναγία να κάνω περήφανη τη μάνα μου στα εικοσιτρία. Ένα δύσκολο μονοπάτι η ζωή μας, πρέπει να την περάσεις με αληθινούς ανθρώπους, με θετικούς. Δεν έλεγε να συμφωνήσει η θάλασσα μαζί του. Αυτός περίμενε. Πόσοι και πόσοι χάθηκαν για ένα λάθος; Πόσοι και πόσοι πήρανε στραβά τον δρόμο; Δεν είχαν σεβαστεί τη μνήμη της. Τρόοδος και Υμηττός, βουνά περήφανα, βουνά που στέκονται χρόνια τώρα, που ταξιδεύουν μαζί με τους ανθρώπους, και παρακολουθούν τους στεναγμούς τους. Μια βόλτα στη θάλασσα της Γλυφάδας και της Αμμοχώστου, σε δρομάκια πλακόστρωτα δίπλα στο κύμα, μπροστά στο ηλιοβασίλεμα. Το νερό είναι γλυφό, η θάλασσα αναστατωμένη. Στην άκρη ο βράχος και οι υποσχέσεις του. Το ξέρω ότι ο θάνατος σε φοβίζει. Γιατί ανησυχείς; Κανένας δεν τον κέρδισε. Το θέμα είναι να κερδίσεις τη ζωή. 7ο Γυμνάσιο Γλυφάδας ..........................................................................................................................
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=