235 Από αύριο τα σφάλματά μας θα γίνουν δύναμη και φως Λίγο προτού υπογράψω το Συμβόλαιο μού σέρβιραν σε μία κούπα πήλινη το τσάι Μη μου μιλάς με μυστικά Ηχογραφώ Ηχογραφώ το 17χρονο το παλικάρι που κράτησε στο στήθος του σφραγισμένο το γράμμα της αγαπημένης του την ώρα ακριβώς που έπεφτε. Το 17χρονο κορίτσι που φύλαξε στο μπαούλο της το γράμμα που δεν παρέλαβε κανείς. Χτύπησε το τηλέφωνο «Να τους φοβάσαι τους ληστές» τον άκουσα να λέει Εκείνη τη μέρα, μετά το πρώτο και το δεύτερο κύμα χρέωσαν την αλμύρα, χρέωσαν τις επισκέψεις Άραγε θα χιονίζει σήμερα στην Καρπασία; Από μνήμη και μόνο οδηγούμαι στο παιδικό μου δωμάτιο. Το μόνο που υπάρχει είναι η πράσινη κουρτίνα που είχα παιδί στο παράθυρο δίπλα από το κρεβάτι μου. Η μνήμη οδηγεί το συναίσθημα. Τα βράδια δεν κοιμάμαι Αναρωτιέμαι σε ποιον θα δώσω τον λογαριασμό πόσοι και πόσοι χάθηκαν για ένα λάθος πόσοι και πόσοι έχουν αγνοηθεί και πόσοι άλλοι έχουν ξεχαστεί; Θα σας πω ένα παραμύθι αληθινό. Απόγευμα Κυριακή στις γειτονιές με τους λαλέδες, η αρχοντοπούλα τάιζε τα χελιδόνια της Καντάρας και κένταγε ένα - ένα τα προικιά της. Σαν αστραπή κτύπησε το βαρόμετρο, ο Ιούλιος πύρινος, η φωτογραφία έπεσε στο κενό, το νυφικό πάγωσε στον καθρέφτη. Στίχοι και σκέψεις αυτόματης γραφής από κάθε Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήριο συνθέτουν το ακόλουθο κείμενο
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=