Βιωματικά Ποιητικά Εργαστήρια σε σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και Μέσης Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης

Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο να γίνει δύναμη ζωής 236 Από τότε, σερβίρω καφέ μόνο στην πράσινη γραμμή Κάθε πρωί ισιώνω τη σημαία στο φυλάκιο Θα γυρίσουν όμως γιαγιά Βικτώρια Τα όνειρα θα γυρίσουν φουσκωμένο ποτάμι γιατί αυτά κολυμπάνε σε καράβια, πολλά καράβια Ναι παιδιά μου, θα γυρίσουν Οι μυλόπετρες θα αλέσουν τον χρόνο Κυθρέα, Μπέλλα Πάις, Λευκωσία Θα πιούμε τον καφέ μας στα σκαλιά του Άη - Λια Κύριε, πού να 'ναι άραγε ο μικρός μου αδερφός; Θα χορεύει ακόμη στη βροχή; Θα κρατάει το μαντήλι που του σιδέρωσε η μαμά με τα αρχικά του; Tου είχε μεγάλη αδυναμία η μαμά. Η μνήμη κινούμενη ρόδα σκοινοβατεί και ακροβατεί Οι πινακίδες ακόμα εκεί Προς Ζώδια, Γιαλούσα, Καραβά Αν ήμουνα πουλί θα σταματούσα να κελαηδώ και θα ντρεπόμουν για την κατάντια των ανθρώπων. Γεννήθηκα σε ένα ακρογιάλι σε μια άλλη εποχή και ξύπνησα στο αντίσκηνο. Έφυγα χαράματα σε ψεύτικους ωκεανούς, σε σπίτια δανεικά. Βρέθηκα πάλι να κάθομαι σε έναν βράχο αιχμηρό Με το ίδιο χακί μπερέ Μπροστά ο Πενταδάχτυλος πίσω το σπίτι, η μάνα μου, τα ζωντανά Μύρτου, Γερόλακκος και Γαστριά Δεν είναι μόνο ονόματα είναι η αλήθεια, ο πόνος, η καρδιά

RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=