39 Λύκειο Παραλιμνίου ............................................................................................................................. Κειμενική Διάθλαση Τα γέλια μας χρωματίζουν τον χρόνο Λασπωμένες πατούσες σχισμένα γόνατα Τρέχαμε μέσα στο γλυκόξινο άρωμα των πορτοκαλιών Ο αέρας αλμυρός Επιτέλους! Μπήκε Ιούλιος Τα γέλια μας χρωματίζουν τον χρόνο ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός για κανέναν Βιαστική βαλίτσα, ματωμένο χώμα Τρέχαμε μες τις γειτονιές να φύγουμε Ας μην έμπαινε ποτέ ο Ιούλιος Τα γέλια μας τα έκλεψε η σιωπή δακρυσμένη μάνα, ζαρωμένη φωτογραφία Τρέχουμε, τρέχουμε πάντα τρέχουμε ο χρόνος τρέχει γρηγορότερα. Γιατί να την κλάψω; Θα καίγονται να τη χορτάσουν εκείνοι, οι αχόρταγοι Ας την χαρούν όσο θέλουν Δική μου είναι η πόλη Δική μου είναι θάλασσα κι ας με έχει προδώσει Δικό μου το χώμα δικό μου το σπίτι, δικό μου.
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=