Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο να γίνει δύναμη ζωής 60 ........................................................................................................... 5ο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι Κατάθεση Ψυχής Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ Μια δύναμη μέσα μου που δεν σβήνει, που ουρλιάζει και με κατευθύνει στην εκκλησιά στον Πενταδάκτυλο. Στις νότες του η ψυχή μου ανατρέπεται. Αναδύονται ανεξήγητα συναισθήματα. Στο έδαφος σκόρπιες πέτρες που δείχνουν τον πόνο του χθες. Ο άνθρωπος για να εξελιχθεί πρέπει να βιώσει τον πόνο. Στη βαλίτσα βάλαμε ένα ρολόι, ένα τετράδιο, ένα λαούτο και ένα παλιό βιολί του πατέρα μου. Στο τετράδιο θα γράφω, το ρολόι θα το βλέπω και τις ώρες που βασιλεύει ο ήλιος θα παίζω το βιολί και το λαούτο. Θα κουνήσω το μαντήλι, για σένα θα δακρύσω και θα έχω έναν σφυγμό στο στήθος, θα μηνύσω στα πουλιά να κελαηδήσουν, Θα αφήσω ένα τριαντάφυλλο με αγκάθια ματωμένα στον τάφο σου απάνω. Συγγνώμη πατέρα, συγγνώμη που δεν μπόρεσα να σε δικαιώσω. Τα ψέματα αποκαλύπτονται κάτω από το μαύρο πέπλο του παρελθόντος. Τα φαντάσματά του με κυνηγούν. Όταν έρθει η ώρα να σκεφτώ, λείπουν οι σκέψεις. Θέλω να νιώσω, να αισθανθώ, να δω τη γαλήνη του νερού. Κολυμπώ στη θάλασσα με τη μητέρα μου. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τη θάλασσα, όλα τα προβλήματα λύνονται εκεί. Τα κύματα εξαγνίζουν την ψυχή μου. Κάθε ταξίδι, ένας νέος τόπος. Θα ταξιδέψω τον κόσμο και θα μυρίσω νέες γεύσεις, νέες μυρωδιές. Πρέπει να φύγω απ’ εδώ. Θα πάρω το ποδήλατό μου να κρύψω βαθιά το μυστικό μου.
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=