67 Γυμνάσιο Απ. Παύλου - Νικολαΐδειο Γυμνάσιο - Γυμνάσιο Απ. Ανδρέα Έμπας - Γυμνάσιο Αγ. Παρασκευής Γεροσκήπου Κειμενική Διάθλαση Θέλω να ξέρεις ότι προσπάθησα Έσβησα τα κερία για άλλη μια φορά, χειροκρότημα αντηχεί στο δωμάτιο, φιλία, αγκαλιές απο δικούς μου ανθρώπους, ανθρώπους που μ’ αγαπούν. Μα εσύ λείπεις, δεν είσαι πια εδώ. Αλήθεια, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τόση χαρά, το ξέρω μεγαλώνω αλλά μαζί μου μεγαλώνει και ο πόνος. Μου είπες να είμαι δυνατή, και κατά τη διάρκεια της μέρας αυτό κάνω. Τι γίνεται όμως, όταν πέφτει η νύχτα; Λείπεις, δεν μπορώ να τρέξω στην αγκαλία σου, τώρα πια τρέχω κάτω από τα σεντόνια και αφήνω τα δάκρυα να τρέξουν, να γίνουν χείμαρρος. Περνάει μια νύχτα, δυο, τρεις... Ο πόνος γιατί δεν περνά όμως; Τον πόνο ήθελα να χάσω, εσένα έχασα. Ήταν δύσκολο πριν, αλλά στο «πριν» είχα εσένα και μπορούσα να ξεπεράσω τα πάντα, τώρα όμως πέταξες. Περπατάω στα τυφλά, χωρίς να ξέρω το πώς, το πού και το γιατί. Πέρασαν οι εποχές που έτρεχα ανέμελα ανάμεσα στα περβόλια και η όσφρησή μου άνοιγε κάθε φορά που μύριζα τους ανθούς των κίτρων, των κίτρων που τώρα δεν θα έχω την ευκαιρία να ξαναγευτώ. Ή τότε στη θάλασσα, μου είπες να προσέχω και γω σαν το ξεροκέφαλο παιδί που κάποτε ήμουν, σε αγνόησα. Το σημάδι στο πόδι ακόμα το έχω, το πιο ευχάριστο σημάδι που έχω αυτό είναι. Τα άλλα είναι απο πόνο, βάσανα και κακουχίες, αυτό όμως είναι αλλιώτικο, είναι δημιούργημα της αθωότητας. Όποτε το βλέπω, μπορώ να ακούσω τη φωνή σου να μου λέει «Δεν στα 'λεγα εγώ;». Τα 'λεγες, έλεγες πολλά, η φωνή σου ήταν σαν μια μελωδία, η ωραιότερη που άκουσα ποτέ. Θα 'δινα τα πάντα να την άκουγα για μια τελευταία φορά. Αλλά ξέρω πως δεν γίνεται, γιατί έδωσα πολλά και για αντάλλαγμα δεν πήρα τίποτα, είτε δώσω είτε όχι το ίδιο κάνει. Ξέρω πως αν ήσουν εδώ θα μου λεγες «Σταμάτα, παιδί μου, όλα μέσα σου να τα κρατάς. Μίλα, βγάλτα από μέσα σου». Συγγνώμη μαμά μου, μα όποτε προσπαθώ να εκφράσω αυτά που νιώθω, δεν βγαίνουν λόγια, μόνο δάκρυα. Μαμά μου, μητερούλα μου, εσύ γαλήνεψες έγινες άγγελος. Εγώ όμως πότε θα γαληνέψω; Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, όπως έκανες και εσύ, θέλω να ακολουθήσω τα δικά σου χνάρια. Ωστόσο αν αποτύχω, συγχώρα με, μαμά μου. Θέλω να ξέρεις ότι προσπάθησα! Γυμνάσιο Αποστόλου Ανδρέα Έμπας
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=