Μια χαραμάδα στο κλειστό παράθυρο να γίνει δύναμη ζωής 68 ........................................................................................................... 6ο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι Κατάθεση Ψυχής Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ Μου αρέσουν τα τραγούδια, ο χορός, η μουσική και η συνεργασία με άλλα άτομα. Γεννήθηκα για να αγαπώ. Γεννήθηκα για να αγαπώ εσένα. Μ’ αρέσει αυτή η βιβλιοθήκη εδώ. Εδώ κάνω σκέψεις. Σκέφτομαι πως ο κόσμος δεν πλάστηκε αγγελικά και το βάρος της ζωής δε φεύγει. Το χαμόγελό σου είναι το μόνο που βλέπω και όσα κρύβονται πίσω από αυτό, ίσως τώρα, ίσως μετά, σε μία στιγμή ίσως γυρίσουμε στο παρελθόν. Η ευδαιμονία της ζωής βρίσκεται στην επαφή μας με τη φύση. Η εναρμόνιση με το σύμπαν αποτελεί το υπέρτατο αγαθό της επίγειας ζωής μας. Αναμμένα κεριά, προσευχή για σένα που η ψυχή σου γαληνεύει πάνω από τη θάλασσα της Αμμοχώστου κι αναβλύζουν παντού οι μυρωδιές των γιασεμιών και των λεμονανθών. Κάποιες στιγμές νιώθω το χάος να με τυλίγει. Γυρνάω, κι έχεις φύγει σαν αερικό. Ανατριχίλα. Εξαγοράζονται τα όνειρα; Δεν ξέρω πώς ν’ απαντήσω. Φουσκωμένο ποτάμι οι ζωές μας. Βλέπω τον κόσμο μέσα από ένα εργαστήριο ποίησης. Η πόλη μου, η πόλη σου, το αποτύπωμά μας. Το λευκό της αμμουδιάς, το μπλε τ’ ουρανού ίδια η ψυχή σου, ίδια η ψυχή μου.
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=