• Home
  • Δίκτυο 6 | Γυμνάσιο Αγίας Φυλάξεως, Γυμνάσιο Λινόπετρας, Τσίρειο Γυμνάσιο, Γυμνάσιο Αγίου Νεοφύτου Κάτω Πολεμιδιών

Δίκτυο 6 | Γυμνάσιο Αγίας Φυλάξεως, Γυμνάσιο Λινόπετρας, Τσίρειο Γυμνάσιο, Γυμνάσιο Αγίου Νεοφύτου Κάτω Πολεμιδιών

Στις 20 Δεκεμβρίου 2023 διεξήχθη Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι στο Γυμνάσιο Αγίας Φυλάξεως, στο Γυμνάσιο Λινόπετρας, στο Τσίρειο Γυμνάσιο και στο Γυμνάσιο Αγίου Νεοφύτου Κάτω Πολεμιδιών.

Μέσα από μια διεπιστημονική και διαθεματική διαδικασία, οι συμμετέχοντες ανακαλύπτουν βιωματικά τον έσω και τον έξω κόσμο και επικοινωνούν με αυτόν. Αναγνωρίζουν σφάλματα και λάθη και επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα ανατροπής των καιρών. Έτσι, μέσω της αυτόματης γραφής, της γραφής του Ονείρου, συνθέτουν και μετρούν ποιητικά τα ηλιοβασιλέματα στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, να μην τους λείπει ένα..

Απόψε δε φυσάει καθόλου.

Όνειρα που φτερούγισαν, λασπωμένα ερωτηματικά ξυπνάνε τη δυναμική της τρέλας που αγνοεί τα στερεότυπα.
«Δε με φοβίζει ο καιρός
Θα ξαναγράψω ένα ποίημα, ένα ρήμα, μια ευχή
την προδομένη Λάπηθο, το παγωμένο Κεφαλόβρυσο»
ΘέμαΑρχείοΗμερομηνία
Ποίημα 04/12/2024
Αφίσα 04/12/2024

Ποίημα

Με είπανε τρελό

Απόψε δε φυσάει καθόλου
από μακριά ακούγεται ένας ήχος
ο καιρός χάλασε
οι μπότες λασπωμένες
και το καπέλο βρεγμένο στην καρέκλα

Δε με φοβίζει ο καιρός
δεν τη φοβάμαι τη ζωή
Κάποια στιγμή με είπανε τρελό
Με αυτή την τρέλα
θα ξαναγράψω ένα ποίημα
ένα ρήμα
μια ευχή
για την αλάνα που παίζαμε παιδιά
την προδομένη Λάπηθο
το παγωμένο Κεφαλόβρυσο
για τον παράδεισό μου

Με αυτή την τρέλα
θα προστατέψω τα μονοπάτια της ψυχής μου
κι ας χάλασε απόψε ο καιρός

Συντελεστές

Γυμνάσιο Αγίας Φυλάξεως

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Ιωάννου Μαρίνα, Α2
  • Ιωάννου Σοφία, Β3
  • Παπαευριπίδου Έλλη, Γ1
  • Νικολάου Νικόλ, Γ1
  • Κουδέλλας Κωνσταντίνος, Γ2
  • Χριστοδούλου Κωνσταντίνος, Γ4
  • Καλογήρου Καψάλη Άννα, Γ2
Υπεύθυνες:
Ρένα Ταπακούδη, Άντρη Χρίστου, Φιλόλογοι

Συνεργάτιδες:
Έλενα Κωνσταντινίδου, καθηγήτρια Μουσικής, Μαρία Παναγή, ΒΔ Φιλόλογος

Γυμνάσιο Λινόπετρας

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Μηνά Αντριανή, Α4
  • Βλάχου Μελίνα, Β1
  • Βρυώνη Ελένη, Β1
  • Ξυδάς Γιάννης, Β2
  • Πέτρου Νικόλαος, Γ7
Υπεύθυνη:
Σταύρη Κυριάκου, Φιλόλογος

Συνεργάτιδα:
Σταυρούλα Νικολάου, ΒΔ Φιλόλογος

Τσίρειο Γυμνάσιο

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Αηφωτίτη Αντριάνα, Γ1
  • Καπετάνιου Χριστιάνα, Γ1
  • Θεοχάρους Μαρίλια, Γ2
  • Πιερίδου Δήμητρα, Γ3
  • Χρίστου Πάνος Κωνσταντίνος, Γ5
Υπεύθυνες:
Μαρία Καλορκώτη, Στέλλα Νικολάου, Κατερίνα Γεωργίου, Κάλια Σάββα, Φιλόλογοι

Συνεργάτιδα:
Μαίρη Δρουσιώτου, ΒΔ Φιλόλογος

Γυμνάσιο Αγίου Νεοφύτου Κάτω Πολεμιδιών

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Αριστείδου Μαρίνα, Γ1
  • Λάμπη Χριστίνα, Γ1
  • Παπαθεοχάρους Στυλιάνα, Γ1
  • Ποταμού Ολίβια, Γ1
  • Θεμιστοκλέους Άντρεα, Γ3
  • Αντρέου Χαράλαμπος, Γ6
Υπεύθυνες:
Άντρη Σωκράτους, Φιλόλογος
Κατίνα Κώστα, Καθηγήτρια Τέχνης

Συνεργάτης:
Γιώργος Ιωάννου, ΒΔ Φιλόλογος

Έργα Τέχνης

Οπτικοακουστικό Υλικό

Βίντεο - ΒΠΕ - Δίκτυο 06 - Ποίημα "Με είπανε τρελό"

Φωτογραφικό Υλικό

Κατάθεση Ψυχής

Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ

Τελικά ο Παράδεισος βρίσκεται δίπλα.
Ένα μελοποιημένο ποίημα, ένα ήχος από παλιά.
Ευγνώμων που έμαθα μέσα από αυτό το Εργαστήρι Ποίησης να βλέπω αλλιώς τον κόσμο. Να βλέπω από μια χαραμάδα το φως.

Η σχέση μου με τη ζωή είναι η κανέλα, το μοσχοκάρυδο, το αλάτι.

Πρόσωπα, μάτια, χέρια ενωμένα για τη δημιουργία, οι σκέψεις ταξιδεύουν, ψάχνουν διέξοδο στα μακρινά.

Ένα καράβι στην απέναντι θάλασσα συντροφεύει τον ήλιο. Το τζάκι στο απομακρυσμένο χωριό στον βορρά, συντροφεύει τον ψυχρό καιρό. Το χιόνι έξω βαρύ. Ψάχνω να ζεσταθώ.
Κάθισα μπροστά στο τζάκι. Απολαμβάνω της φωτιάς τα χρώματα και μέσα μου ξυπνάνε τα χρώματα των πορτοκαλιών της Μόρφου και οι μυρωδιές της Καρπασίας.

Πρωτομαγιά, το στεφάνι στην πόρτα, ροζ, κόκκινα, άσπρα τριαντάφυλλα. Τι ομορφιά!

Δεν με φοβίζει ο χρόνος και η μοναξιά, έχω άριστη σχέση με τη ζωή. Στο απέναντι χιονισμένο βουνό μια μοναχική πορτοκαλιά περιμένει να γυρίσει εκεί όπου πρωτορίζωσε, στην Καρπασία.

Τα δεν πρέπει είναι κουραστικά και τα πρέπει πιο κουραστικά. Το βάρος του σώματος και της ζωής που δεν αφήνει την ψυχή να ανυψωθεί και όσα θολά βλέπουμε είναι και αυτά κουραστικά.

Τον είδα να πνίγεται, τα κύματα τον ξεπέρασαν, πνίγηκα και εγώ. Δώστε μου ένα λεπτό.