• Home
  • Δίκτυο 10 | Λύκειο Λατσιών, Γυμνάσιο Γερίου, Περιφερειακό Γυμνάσιο Πέρα Χωρίου Νήσου

Δίκτυο 10 | Λύκειο Λατσιών, Γυμνάσιο Γερίου, Περιφερειακό Γυμνάσιο Πέρα Χωρίου Νήσου

Στις 9 Φεβρουαρίου 2024 διεξήχθη Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι στο Λύκειο Λατσιών, στο Γυμνάσιο Γερίου και στο Περιφερειακό Γυμνάσιο Πέρα Χωρίου Νήσου.

Μέσα από μια διεπιστημονική και διαθεματική διαδικασία, οι συμμετέχοντες ανακαλύπτουν βιωματικά τον έσω και τον έξω κόσμο και επικοινωνούν με αυτόν. Αναγνωρίζουν σφάλματα και λάθη και επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα ανατροπής των καιρών. Έτσι, μέσω της αυτόματης γραφής, της γραφής του Ονείρου, συνθέτουν και μετρούν ποιητικά τα ηλιοβασιλέματα στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, να μην τους λείπει ένα..

Τι να σου πούμε σήμερα Αυξεντίου; Τι να σου πούμε Μάτση και Απόστολε Βαρνά- βα μου; Η εισβολή βρίσκεται στην ψυχή μας.

«Μισό αιώνα κρύβουμε
το δάκρυ μας στο μαξιλάρι
Μισός αιώνας αναπάντητα γιατί»

ΘέμαΑρχείοΗμερομηνία
Ποίημα 04/12/2024
Αφίσα 04/12/2024

Ποίημα

Ποίημα
17 χρονών εγώ 17 χρονών και εκείνος

Ήμουνα όμορφη τότε
17 χρονών εγώ
17 χρονών και εκείνος
Καθόμαστε στις κερκίδες του σχολείου
μου χάρισε ένα φεγγάρι
του χάρισα ένα κυκλάμινο

Στη στάση του λεωφορείου
περίμεναν τα όνειρά μας

Πώς ράγισε ξαφνικά
ένα φτερό
ένα αντίο μια στιγμή
Πώς άναψαν οι φλόγες και έγιναν θεριά
Αχόρταγη η ημισέληνος
ανακατεμένη η πανσέληνος
Μισό αιώνα κρύβουμε
το δάκρυ μας στο μαξιλάρι
μισός αιώνας αναπάντητα γιατί
Η Λάπηθος ακόμα θρηνεί

Η μαμά συνεχίζει να μαζεύει τα καρύδια στο καλάθι
να τα σκορπάει στη γειτονιά
όπως και τότε

Συντελεστές

Λύκειο Λατσιών

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Κυριακίδη Αλεξία, Α22
  • Αριστείδου Αναστασία, Β11
  • Γερολέμου Θεόδωρος, Β11
  • Ηρακλέους Αντρέας, Β11
  • Λάμπρου Ειρήνη, Β11
  • Μιχαηλίδης Μιχαήλ, Β11
  • Νικολάου Άγγελος, Β11
  • Τσαγκάρη Γεωργία, Β11
  • Χρυσοστόμου Μαρία, Β11
  • Ντάο Σάρα, Β11
  • Αθανασίου Σοφία, Β32
  • Σωτηρίου Καλλιόπη, Γ11

Υπεύθυνες:
Τρισόκκα Παρασκευή, Κωνσταντία Παπαμάρκου, Φιλόλογοι
Συνεργάτιδες:
Τερέζα Πηλαβά, καθηγήτρια Τέχνης, Κωνσταντία Ελευθερίου, ΒΔ Φιλόλογος

Γυμνάσιο Γερίου

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Αντρέου Μαρίνα, Β1
  • Αντωνίου Ελεονώρα, Β1
  • Μαγκαφάς Κυπριανός, Β2
  • Χριστοδούλου Αντρέας, Β3
  • Γεωργίου Παναγιώτα, Β4

Υπεύθυνη:
Αγγελική Χρίστου, Φιλόλογος
Συνεργάτιδα:
Φωτεινή Λοΐζου Καμιντζή, ΒΔ Φιλόλογος

Περιφερειακό Γυμνάσιο Πέρα Χωρίου Νήσου

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:
  • Βέρτες Καταλίνα, Β6
  • Αναστασίου Σοφία, Γ3
  • Αντωνίου Σκεύη, Γ6
  • Θεοφίλου Παντέλια, Γ6
  • Γεωργιάδου Αθηνά, Γ7

  • Υπεύθυνη:
    Αγγελική Χρίστου, Φιλόλογος
    Συνεργάτιδα:
    Φωτεινή Λοΐζου Καμιντζή, ΒΔ Φιλόλογος

    Έργα Τέχνης

    Οπτικοακουστικό Υλικό

    Βίντεο - Τραγούδι - Δίκτυο 10 - Ποίημα "17 χρονών εγώ 17 χρονών και εκείνος"

    ΒΠΕ - Δίκτυο 10 - «Συναντιόμαστε στο βλέμμα του ήλιου στο φως του φεγγαριού»

    Φωτογραφικό Υλικό

    Κατάθεση Ψυχής

    Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ

    Έχωσα ένα φτερό στην τσάντα μου και προχωράω. Η καρδιά μου έμεινε πίσω. Έχωσα ένα
    φτερό στην τσάντα μου, αν δω κάποιον με κομμένο φτερό, να του το δώσω.

    Πώς οι ηλιαχτίδες σβήνουν και χάνονται ανάμεσα στα όνειρα, στα αντίο, στα φεύγω στο μοιραίο
    τέλος.

    Αμμόχωστός μου, οι κίτροι μεθούν απ’ το πρωτόγνωρο το φως. Το φως μετά την εισβολή.

    Ήτανε δειλινό. Το δροσερό αεράκι αγκαλιά με τα κύματα, οι αισθήσεις ξαναζωντανεύουν, κανείς
    μας δεν το πίστευε. Τα πρώτα τανκς πάτησαν τη χρυσή αμμουδιά, όνειρα, νεαρά παιδιά, η
    πανσέληνος όλα ανακατεμένα. Και βέβαια οργίζονται οι θεοί.

    Ακόμα θυμάμαι. Καθόμασταν στις κερκίδες του γηπέδου. Το αίμα του είχε βάψει το χώμα με
    κόκκινο. Το χαμόγελό του τρύπαγε την ψυχή μας. Τα γράμματα που του έστειλα γύρισαν όλα
    πίσω.

    Βρέθηκα σε ένα αντίσκηνο φυλακισμένη με ένα κερί στο πάτωμα και ένα ψωμί στο χέρι. Η μάνα
    μας μια αγκαλιά για όλους. Έφυγε με μια φωτογραφία στο χέρι. Ήμουνα όμορφη ακόμη. Πενήντα
    χρόνια είναι πολλά. Πενήντα χρόνια κρυβόμαστε.

    Aπό τον Ταΰγετο, στον Όλυμπο, στον Ψηλορείτη, στον Πενταδάκτυλο. Κάτω από τον
    καταγάλανο ουρανό. Ο τόπος μου.

    Σε ποιον θα δώσω τον λογαριασμό για το θανατικό, τον πόνο, την οδύνη; Τι θα κάνει άραγε
    ο μικρός μου αδερφός; Τι θα συμβεί άραγε αύριο την αυγή;