Δίκτυο 15 | Περιφερειακό Λύκειο Λιβαδιών, Περιφερειακό Γυμνάσιο Ξυλοτύμβου, Περιφερειακό Γυμνάσιο Λιβαδιών, Γυμνάσιο Αραδίππου

Ποίημα

Συντελεστές

Περιφερειακό Λύκειο Λιβαδιών

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

• Βικεντίου Ελεάνα, Α11
• Γιλμάζ Μάριαμ, Α11
• Νικηφόρωβ Ευρυδίκη, Α11
• Στυλιανού Ανδρέας, Α11
• Χαραλάμπους Λύσια, Α11

Υπεύθυνη:
Κούλα Γεννάρη, Φιλόλογος

Συνεργάτης:
Παναγιώτης Ξιούρουππας, ΒΔ Φιλόλογος

Περιφερειακό Γυμνάσιο Ξυλοτύμβου

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

• Χριστοφόρου Αναστασία, Γ1
• Βάσιλα Αγγελίνα, Γ2
• Μιχαηλίδου Ελευθερία, Γ3
• Γιώργαλλου Δέσποινα, Γ4
• Μαραγκού Άρτεμις, Γ5

Υπεύθυνη:
Θεοδοσία Ηλία, Φιλόλογος

Συνεργάτιδα:
Ελένη Γεράνη, ΒΔ Φιλόλογος

Περιφερειακό Γυμνάσιο Λιβαδιών

Συμμετείχαν οι μαθήτριες:

• Κουφοβασίλη Δέσποινα, Α8
• Μαραγκού Ειρένα, Β3
• Γεωργίου Μαρία, Β6
• Μιχαήλ Αντωνία, Γ4
• Κουφοβασίλη Κυριακή, Γ7

Υπεύθυνη:
Φάνη Σωτηρίου, Φιλόλογος

Συνεργάτιδα:
Έλενα Σταύρου, ΒΔ Φιλόλογος

Γυμνάσιο Αραδίππου

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

• Αγιαννίδη Φανή, Γ1
• Πετροσιάν Άρης, Γ3
• Ευθυμίου Σταυριάνα, Γ4
• Λαγουδιανάκης Μιχαήλ, Γ6
• Καρανικόλας Βασίλης, Γ6
• Γανωματή Γεωργία, Γ7
• Λιβίτζιη Παναγιώτα, Γ7

Υπεύθυνη:
Χριστίνα Οικονόμου, Φιλόλογος

Συνεργάτιδα:
Καίτη Μιχαηλίδου, ΒΔ Φιλόλογος

Έργα Τέχνης

Οπτικοακουστικό Υλικό

Φωτογραφικό Υλικό

Κατάθεση Ψυχής

Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ

Να έχεις στόχους, να ονειρεύεσαι. Να αγκαλιάζεις τον χώρο, να αγκαλιάζεις τη μουσική, να φτιάχνεις όμορφα χαρούμενα πρόσωπα, να δημιουργείς. Ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία να συμμετέχω στο Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι. Γνώρισα νέα πρόσωπα, όμορφα πρόσωπα. Ευγνωμοσύνη. Ηρέμησα στον κόσμο της ποίησης. Μέσα από αυτήν μεταφέρομαι νοερά, σε έναν άλλον κόσμο, στον κόσμο των βουνών. Είδα ένα ποτάμι γαλανό να κυλά, είδα το κύμα να σκάει στο ακρογιάλι, κανένα ίχνος πονηριάς. Εκεί έμαθα να ανασαίνω.

Μικρές όμορφες στιγμές μα πολύ δυνατές. Γεύση αλμύρας δίπλα στη θάλασσα. Αέρινοι ύμνοι και Δόξα Σοι στην αγκαλιά του ουρανού, ελπίδα γραμμένη στην άκρη μιας ηλιαχτίδας. Απολαμβάνω έναν καφέ μαζί με σένα πλάι στον βράχο.

Βρήκα ένα αστέρι. Στην άκρια έγραφε, «άφησε το σώμα και το μυαλό σου, σε ένα ταξίδι μακρύ, σε έναν προορισμό που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει. Μπορεί να είναι δύσκολος, μπορεί να είναι θλιβερός, μπορεί όμως να είναι χαρούμενος και εύκολος, μπορεί να σε οδηγήσει σε μια νύχτα του Αυγούστου. Εκεί όπου σκάει το κύμα, εκεί όπου παίζεις με φίλους και πρόσωπα αγαπημένα. Στον ρυθμό μιας άλλης εποχής, όπου η αθωότητα χαμογελάει και η λέξη αγάπη βρίσκεται σε κάθε πέτρα και λουλούδι».

Πολλοί περαστικοί. Αδιάφοροι περαστικοί. Ξαφνικά ένας άγνωστος στάθηκε δίπλα μου. «Γιατί δεν μιλάς, γιατί δεν γελάς» με ρώτησε. Τον κοίταξα στα μάτια και συνέχισα να μη μιλάω. «Κάθισε πλάι μου να πιούμε έναν καφέ, να χαζέψουμε τους περαστικούς, να φανταζόμαστε τον κόσμο, να μιλάμε για αυτά που μας τρομάζουν, να μιλάμε για τον κόσμο που θα αλλάξει. Για τους ροδανθούς στη σχισμάδα του βράχου, το ακρογιάλι της Χρυσής Ακτής, την Άσσια, την Επτακώμη, το Πυρόι, το Παλαίκυθρο».

Εμένα με σκέφτηκε κανείς; Ποιος με ρώτησε; Με ποιον θα ανέβω τα σκαλιά της εκκλησίας;