Δίκτυο 11 | Λανίτειο Γυμνάσιο, Αθηναΐδειο Γυμνάσιο Καθολικής, Γυμνάσιο Νεάπολης, Σχολή Ομόδους - Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΣΕΚ

Στις 16 Φεβρουαρίου 2024 διεξήχθη Βιωματικό Ποιητικό Εργαστήρι στο Λανίτειο Γυμνάσιο, στο Αθηναΐδειο Γυμνάσιο Καθολικής, στο Γυμνάσιο Νεάπολης και στη Σχολή Ομόδους - Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΣΕΚ.

Μέσα από μια διεπιστημονική και διαθεματική διαδικασία, οι συμμετέχοντες ανακαλύπτουν βιωματικά τον έσω και τον έξω κόσμο και επικοινωνούν με αυτόν. Αναγνωρίζουν σφάλματα και λάθη και επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα ανατροπής των καιρών. Έτσι, μέσω της αυτόματης γραφής, της γραφής του Ονείρου, συνθέτουν και μετρούν ποιητικά τα ηλιοβασιλέματα στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, να μην τους λείπει ένα..

Λογαριασμοί απλήρωτοι, στοιβαγμένοι, ανεπίδοτοι. Νομοτελειακά, την ύβρη ακολουθεί η τίση και η νέμεση.

«Οι πινακίδες ακόμα εκεί
Προς
Ζώδια, Γιαλούσα, Καραβά»

Θέμα	Αρχείο	Ημερομηνία
Ποίημα		04/12/2024
Αφίσα		04/12/2024

Ποίημα

Πενήντα χρόνων οι χιονοστιβάδες

Σε ποιον να δώσω τον λογαριασμό;
Τι να σου πω Ματση και Αυξεντίου;
Στιβάδες χιονιού πενήντα χρόνων
οι μνήμες κυκλώνουν τη σκέψη μου
οι πινακίδες ακόμα εκεί
Προς
Ζώδια, Γιαλούσα, Καραβά

Εκείνο το δείλι
έκρυψα το μαντήλι στην καρδιά μου
στην ποδιά μου ένα κομμάτι ψωμί
Η ψυχή μου
έμεινε πίσω στο συρματόπλεγμα
Πού να 'ναι άραγε ο μικρός μου αδελφός
Δε μας έμεινε ούτε κρασί ούτε ήλιος
Μας είχανε πει
πως έρχεται η άνοιξη όπου να 'ναι
πως ακόμα και στα πυκνά σκοτάδια υπάρχει το φως

Το χιόνι ακόμα σκεπάζει τη σκέψη μου
και ο λογαριασμόςχωρίς κανένα αποδέχτη
Τι να σου πω Μάτση και Αυξεντίου
Σας φτάνει ένα «συγγνώμη»;

Συντελεστές

Λανίτειο Γυμνάσιο

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

Βρυωνίδου Χριστιάνα, Γ1
Κωνστανίνου Σαββίνα, Γ1
Μαυρίδου Μυρτώ, Γ1
Βακανά Μαριέττα, Γ3
Πάκκου Ερατώ, Γ3
Γαβαλά Χρυστάλλα, Γ8
Καρβούνη Ελένη, Γ8

Υπεύθυνη:
Νικόλ Κοραή, Φιλόλογος
Συνεργάτες:
Σουζάνα Μιχαηλίδου Πρωτοπαπά, Φιλόλογος, Μαρκέλλα Κωνσταντίνου, καθηγήτρια Οικιακής Οικονομίας, Ιωάννα Βοσκού, καθηγήτρια Τέχνης, Μύρια Αβρααμίδου, Μαρία Χριστοφή, καθηγήτριες Μουσικής, Ιωακείμ Θεοφάνους, ΒΔ Φιλόλογος

Αθηναΐδειο Γυμνάσιο Καθολικής

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

Ευαγγέλου Πανάγια, Α5
Χαραλάμπους Μαρία Ελένη, Α5
Σταύρου Φιλίτσια, Α6
Ιερείδου Μαρίνα, Β3

Υπεύθυνες:
Ιωάννου Χριστίνα, Στέλλα Νεοφύτου, Άρτεμις Αριστείδου, Φιλόλογοι
Συνεργάτιδα:
Αικατερίνη Κυριακίδου, ΒΔ Φιλόλογος

Γυμνάσιο Νεάπολης

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

Αμιρίδου Μελίνα, Γ1
Uosan Maya Dimitra, Γ2
Τσούρη Αποστολία, Γ3
Κουεντούα Μαργαρίτα, Γ4
Κωνσταντίνου Ελένη, Γ4

Υπεύθυνη:
Έλλη Στυλιανού, Φιλόλογος
Συνεργάτιδα:
Στέλλα Κυριάκου, ΒΔ Φιλόλογος

Σχολή Ομόδους - Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΣΕΚ

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

Ζήνωνος Μαρία, Α01
Αναξαγόρα Σωτηρία, Α02
Μελετίου Ουρανία, Α02
Βασιλείου Ελένη, Β01
Νικολάου Ιωσήφ, Β02

Υπεύθυνες:
Θέκλεια Ευρυβιάδη, Γιάννα Ιωάννου, Φιλόλογοι
Συνεργάτιδα:
Μαρία Κυπριανού, ΒΔ Φιλόλογος

Έργα Τέχνης

Οπτικοακουστικό Υλικό

Βίντεο - Τραγούδι - Δίκτυο 11 - Ποίημα "Πενήντα χρόνων οι χιονοστιβάδες"

Φωτογραφικό Υλικό

Κατάθεση Ψυχής

Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ

Τα ρόδια της γιαγιάς που μάζεψε έμειναν όλα πίσω. Ματωμένα τριαντάφυλλα στη μέση της
Μεσογείου. Ήτανε δέκα και έμεινε ένα. Κάποιος να κάνει κάτι. Οφείλουμε να δώσουμε στους
παππούδες και τις γιαγιάδες μας την ευκαιρία να επιστρέψουν.

Μεγάλωσες απότομα, μικρέ στρατιώτη. Απόψε έπεσαν χιονοστιβάδες κι έφεραν μαζί τους
μνήμες. Άσβηστες μνήμες. Σε λίγες μέρες θα αρχίσει να ζεσταίνει. Το κακό, όμως, είναι πολύ.
Έμεινε μόνο το κρασί κι ο ήλιος. Σε ποιον θα δώσω τον λογαριασμό;

Είναι ο ίδιος στρατιώτης. Αυτός που έχει γυναίκα και παιδιά. Αυτός που πολεμάει για μας. Αυτός
που πέθανε στη μάχη. Αυτός που πάλευε να μας σώσει.

Κρέμασα σε ένα σύρμα το μαντήλι που πήρα μαζί μου εκείνη τη μέρα με τον ιδρώτα και το αίμα
σου. Κι όλα τα κρέμασα σε ένα σύρμα. Δε μας έμεινε ούτε κρασί ούτε ήλιος να μας ζεστάνει.

Να ζητάς πάντα το φως ακόμα και στα μεγαλύτερα σκοτάδια.

Τι θα κάνει άραγε ο μικρός μου αδερφός; Θα βγει στη βροχή να χορέψει και να τραγουδήσει;
Του άρεσε τόσο πολύ να χορεύει στη βροχή.

Κάποιοι άλλοι στρατιώτες μού έφραξαν τον δρόμο. Το σύμπαν χορεύει στους δικούς του
ρυθμούς.