Δίκτυο 14 | Περιφερειακό Γυμνάσιο Κοκκινοτριμιθιάς, Γυμνάσιο Αρχαγγέλου Λακατάμειας

Ποίημα

Συντελεστές

Γυμνάσιο Αρχαγγέλου Λακατάμειας

Συμμετείχαν οι μαθητές/τριες:

• Κάττου Μιχάλια, Β1
• Βανέζου Αντριάνα, Β2
• Παπαστυλιανού Οδυσσέας, Β2
• Κλεάνθους Δέσποινα, Β3
• Μιχαήλ Μάριος, Β4
• Σαββοπούλου Ελεάνα, Β5
• Στυλιανού Χριστίνα, Β5
• Διομήδους Αντιγόνη, Β6

Υπεύθυνες:
Κάλια Μεσημέρη, Σύλβια Νικολάου, Φιλόλογοι

Συνεργάτιδα:
Χριστιάνα Σοφοκλέους, ΒΔ Φιλόλογος

Περιφερειακό Γυμνάσιο Κοκκινοτριμιθιάς

Συμμετείχαν οι μαθήτριες:

• Νικολάου Ελευθερία, Α4
• Σταυρινού Σταυριάνα, Β3
• Βάκχου Ορφέας, Β5
• Μιλτιάδου Ευφροσύνη, Β6
• Γεωργίου Λούκας, Γ2
• Παναγή Αβραάμ, Γ2
• Αργυρού Δήμητρα, Γ3
• Καζαμία Ευρυδίκη, Γ3
• Κουτσόφτα Μάρσια, Γ3
• Φιλή Μιράντα, Γ3
• Ρισβάνης Δημήτρης, Γ4

Υπεύθυνη:
Σκέυη Μεσημέρη, Φιλόλογος

Συνεργάτες:
Παναγιώτης Νικολαΐδης, Παναγιώτης Πετρίδης, ΒΔ Φιλόλογοι

Έργα Τέχνης

Οπτικοακουστικό Υλικό

Φωτογραφικό Υλικό

Κατάθεση Ψυχής

Σκέψεις πηγαίες, αφτιασίδωτες, μια μορφή αυτόματης γραφής, της γραφής του ονείρου σε πεζό λόγο, όπως αποκαλύφθηκαν αυθόρμητα κατά τη λειτουργία του ΒΠΕ

Εκείνη τη μαύρη μέρα τα ζουμπούλια ξεράθηκαν, ο αέρας λύγισε τα στάχυα, τα βράχια έγινα σκληρά, ο φοίνικας λύγισε και αυτός, τα βουνά βαριά, σμήνη πουλιών έφυγαν μακριά από τον Καραβά.

Περπατούσα ανάμεσα στην ξερή άμμο. Άκουγα φωνές να λυγίζουν, άκουγα συγγνώμη και αναρωτιόμουν τι θα συμβεί. Συγγνώμη είπα και εγώ, για όσα πρωινά δεν θα είμαι μαζί σας, για όσα πράγματα θα χάσω, για τα πουλιά, για τα δέντρα, για τη γεύση εκείνου του λεμονιού. Νεκρική σιωπή, ζεστός Ιούλης, ένας περίεργος λίβας φύσηξε, παντού προδοσία. Πού είσαι; Γιατί με άφησες, τρελέ μου στρατιώτη; Kάποτε μου κρατούσες το χέρι και βαδίζαμε ξέγνοιαστοι στην ακροθαλασσιά μέχρι να ξημερώσει.
Αυτή τη φορά είναι διαφορετικό το συναίσθημα, δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα. Ωστόσο, κάπου ο ήλιος θα 'ναι πιο φωτεινός και η θάλασσα πιο ονειρική.
Τι θα συμβεί αύριο την αυγή, αγαπημένε στρατιώτη. Μια Μηλιά, Γερόλακκος.

Τοπία που αναπολώ, μεσογειακά καλοκαίρια, φρούτα στο καλάθι του χρόνου. Ελλάδα, Λήδα, Ιφιγένεια
Ρώμη, Αυγούστα, Ιουλία
Η πρώτη είναι αδελφή μου. Η δεύτερη παλιά μου αγαπημένη. Αλλοτινές φωνές που είχαμε ξεχάσει.

Σε λίγες μέρες θα έρθει το καλοκαίρι. Έτσι γίνεται πάντα, μια ζεστή αγκαλιά, ο ήλιος, ο αέρας, τα πουλιά θα γυρίσουν, θα 'ρθει το καλοκαίρι. Θα 'ρθει και η άνοιξη. Μου το έλεγε πάντα ο μπαμπάς.

Αυτό το ταξίδι, πλάι στο κύμα! Πήρα ένα βότσαλο και σημείωσα πάνω αυτό που είπες εκείνο το απόγευμα και το έριξα στα κύματα, την ώρα που έδυε ο ήλιος στο βαθύ μπλε.